Een opwindende dag.

Vanmorgen redelijk vroeg uit de veren, figuurlijk natuurlijk en genoten van een left-over ontbijt, bestaande uit quacomole op brood. Daarna snel op weg om de stad verder te bekijken maar eerst nog een paraplu aangeschaft want er werden heftige buien verwacht. Vervolgens de 14th street genomen om zo richting Capitool te gaan. Het was al bloody hot zo vroeg. Na een stuk gelopen te hebben kwamen we bij een station van Capital Bikeshare en de knoop meteen maar doorgehakt, we nemen een abonnement voor 3 dagen. Wat een opluchting om op een fiets te zitten en je eigen wind te produceren en sneller vooruit te komen.. We fietsten langs het Capitool maar dat is natuurlijk gesloten op zondag dan maar richting Lincoln memorial, daar was een plaats om de fietsen te stallen/ in te wisselen. Het eerste half uur is gratis van iedere tocht daarna betaal je 2 dollar per half uur. Te laat dus doorfietsen maar, heerlijk de wind door je haren! Dan maar een kleine ijsstop en verder naar het " Air and Space" Museum. Daar lekker ordinair een hotdog gegeten voor we naar binnen gingen.
Het museum was erg indrukwekkend met allerlei oude toestellen maar ook boeiende verhalen over vrouwelijke piloten uit de 30ger jaren kortom het was een leuk museum. Was Hans kwijt geraakt tot ik een telefoontje van hem kreeg, zittend bij de Mac en dat ie zich niet lekker voelde maar na een café mocca was hij weer boven Hans.
Weer een fiets gepakt en fietsen richting hotel, we misten het station waar we in de ochtend begonnen waren, dus richting hotel om even de wifi te gebruiken om een station in de buurt te vinden. Het dichtstbijzijnde station was 1 minuut lopen vanaf het hotel, makkie dus. Daarna wilden we nog ergens even een koffie drinken, dus weer richting P straat, is gewoon een straat verder. We gingen zitten bij Logans taveerne, het leek ons leuk het Amerikaanse gezondheidssysteem uit te proberen, Hans maakte Limboachitge bewegingen en was erg zweterig, reageerde niet snel op zoetigheid of iets dergelijks. Heb dus gevraagd of ze een ambulance wilde bellen. In Amerika is het zo dat het dichtstbijzijnde voertuig komt, de ambulance of de brandweer. In ongeval kwam de brandweer met een echte ambulance. Er werd zeer adequaat opgetreden en na een 50 ml glucose 50% was Hans weer als nieuw. na het tekenen van papieren en het nogmaals controleren van zijn bloedsuiker, mochten we de auto weer uit met het dringende advies om een stevige maaltijd te gaan gebruiken.
Dat gingen we natuurlijk doen bij Logans Tavern, waar ze zo attent en behulpzaam waren, we hebben er geen spijt van, het eten was zoooo lekker en bovendien ook al organic en bij boeren uit de buurt vandaan.
Zoals ik al aankondigde, het was een opwindende maar ook leuke dag.